ایرج قبادی بریران

نرفته هُرم نگاهت ز عمق احساسم          نگشته محو طنین صدایت از گوشم

چنان ز سُکرِ لبت در خُمار تا چندی           نه عقل من به تعادل رسید و نه هوشم

مرور می کنم آن لحظهٔ تماشایی              که سروِ قامتِ تو سر نهاد بر دوشم

چه زود بی تو ز من رو گرفت خوشبختی     زمانه با قلمِ قهر کرد مخدوشم

تو نیستی و دلم بیقرارِ آمدنت                   به لرزه آمده آتشفشانِ خاموشم

نه نیست باورِ من ای همه تمنّایم              که کرده ای به همین سادگی فراموشم

#ایرج_قبادی

IrajGhobadi@

اَن بهارهَ کی دِنم باغَ به وَشتَن اَوَره             لالَ بو بُلبولَ خو عشقِ به خاندن اَوَره

لاله رِه سرخه لَچک ، جنگل رِه سبزه قبا      دشتَ رِه نقشه بزه چین چینه دامن اَوَره

ترکاَنه دانه سَرَ ، وَشکاَفاَنه غُمچه لبَ          لُخته بو خاکِه ولی مخمَلَ پیرَن اَوَره

خولی دارانِ سَرَ نازکه حریاَل واَشاَنه            گوشواره رَزِ ، یاسِ گوله گردن اَوَره

ناَز دهه ولگانَ با خو خُنَکه بادِ مرهَ               عینهو نانو لَسه خالَ به تاَب دَن اَوَره

مُرواَری کاری کُنه آسماَنِ سینهَ باَزین           شب تماشا رِه چراَغ سُتکاَیه روشن اَوَره

دیلَ خنده فادَهه ، اِشکَنه غُرصه کَمَرَ            آزاَده بُسته خیالانَ به گشتن اَوَره

عاشقی فصله دَپیچسته هوا اَفتاَبِ عطر        آدمَ خاَسته و ناخاَسته به بَشکَن اَوَره

#ایرج_قبادی

#نشریه_گیل_رخ

gilrokh3@

http://www.telegram.me/IrajGhobadi

کشتی امید ما را نا خدایی نیز هست               ای خدایان زمین ما را خدایی نیز هست

کاروانی در بیابان راه را گم کرده است               صبرای یاران، که خضر رهنمایی نیز هست 

یأس ها، تردید ها، کفر است در آئین عشق        زخم یعقوب نگاهت را دوایی نیز هست

گام ها، با کوچه های شهر غم بیگانه نیست        غربت آئینه ها را، آشنایی نیز هست

آه، بگذارید تا دل های ما را بشکنند                    آهِ مظلومی و دستان دعایی نیز هست

کلبه ای خاموش و آهی سرد و دستان تهی         سهم ما از زندگانی بوریایی نیز هست

بال پرواز کبوترهای دل را بسته ایم                      پشت این دیوار ها، در ها، فضایی نیز هست

#ایرج_قبادی

از مجموعه شعر " سرشار از روشنی " سال انتشار ۱۳۸۵

کوچه و پنجره سرگرم تماشا شده اند                  ماه در حال عبور است چرا بی خبری

دیده ی سرخ افق پشت همین قلّه شکفت            کوه سرشار غرور است چرا بی خبری

روی دیوار هیاهوی دو گنجشک بلند                      زندگی شادی و شور است چرا بی خبری

ذهن آئینه مُکّدر نشد از سردی آه                        آه با آینه جور است چرا بی خبری

آب و جارو شده این کوچه ی خاکی از شوق           دل مُهیّای حضور است چرا بی خبری

پشت این شیشه ی شفّاف مرا خوب ببین              چشمم از جنس بلور است چرا بی خبری

نیمی از نیمه ی پرواز فقط طی شده است              راه این مرحله دور است چرا بی خبری

#ایرج_قبادی

از مجموعه شعر " سرشار از روشنی " سال انتشار ۱۳۸۵