ایرج قبادی بریران

بعدازاین ظلمتِ شب صبحِ دل آرا برسد
به یقین آیتِ روشنگرِ فردا برسد

همه مشتاقِ طلوعِ دگری چشم به راه
ز افق پرتوِ خورشیدِ شکوفا برسد

به نسیمِ سحری باغچه بیدار شود
دمِ عیسائیِ او  معجزه آسا برسد

خبراز آمدن وکوچه پُراز عطرِ حضور
بشتابم که نگاهم  به تماشا برسد

مُتبَرِّک ز طوافی نفسِ زائرِ عشق
به ضریحِ رخِ او دستِ تمنا برسد

اگر ابرِ متراکم  به کناری  برود
نظرِ نور بر این پنجره ی ما برسد

چه تلاقی ی قشنگیست که درساحلِ وصل
لبِ یک رود به پیشانیِ دریا برسد

ایرج قبادی بریران

هان گوش کن تو گریهٔ هر برگ را نسیم
پژواک ناله ای که به افلاک می رسد

در امتداد بیشه چه پیچیده پر طنین
این زوزه های باد که غمناک می رسد

افسرده در مجاورت رود سبزه ها
تا پای گِلْ به چشمهٔ دل پاک می رسد

با کوچ این طراوت سرسبز، از کویر
توفان شن به همره خاشاک می رسد

خون خورده باغ و برگ کجا شد عطوفتت
هر خوشه تاولی است که در تاک می رسد

ای ساقه های سبز تنومند تر شوید
دستان داس و تیشه چه بی باک می رسد

#ایرج_قبادی_بریران

تو از سلالهٔ مهری بتاب، « عاشقت شده ام »
که صبح سردم و ای آفتاب عاشقت شده ام

از آن زمان که تو رفتی به شوق،سمت مسلخ عشق
وَ گشت چهره ات از خون خضاب، عاشقت شده ام

از آن زمان که نه بسیار پیش از آن رفیق شفیق
که مرگ سرخ شدت انتخاب، عاشقت شده ام

دلاورانه گذشتی ز دشت مین و آتش و دود
عجیب نیست چنین بی حساب عاشقت شده ام

تو تیز پای رسیدی به وصل و « پای من جا ماند »
در این میان درنگ و شتاب عاشقت شده ام

چه لحظه های وداعی که کرد با زبان نگاه
به چشم های تو چشمم خطاب: عاشقت شده ام

همیشه عطر نفسهات داشت بوی بکر بهار
مرا ببر به همان فصل ناب عاشقت شده ام

#ایرج_قبادی_بریران مهر ۱۳۹۷

تصویر مزار فرمانده شهید بهمن درولی

هنگامِ آفرینشِ زیبائی                      شاید که بوده مد نظر ، دختر

حُسنِ هرآنچه هست دراین عالم        گویی خلاصه تر شده در دختر

دل از فروغِ نیمه رخش ، روشن           تصویر رو گرفته قمر ، دختر

کم کرده با حلاوتِ جذّابش                 از اعتبارِ شهد و شکر ، دختر

آرایه های شعرِ نفس ، عمرم              تصنیفِ جانِ جانِ پدر ، دختر

آتش زند به هستیِ جان گاهی          با یک دو بیت دیده ی تر ، دختر

دارد شکوهمندی یک دولت                در خانه هست تاج به سر ، دختر

در لحظه های سخت،غرور انگیز          ظاهر شود به نقشِ پسر ، دختر

دادند جانشینیِ مادر را                     با احترامِ ویژه به هر دختر

#ایرج_قبادی

کشتی امید ما را نا خدایی نیز هست               ای خدایان زمین ما را خدایی نیز هست

کاروانی در بیابان راه را گم کرده است               صبرای یاران، که خضر رهنمایی نیز هست 

یأس ها، تردید ها، کفر است در آئین عشق        زخم یعقوب نگاهت را دوایی نیز هست

گام ها، با کوچه های شهر غم بیگانه نیست        غربت آئینه ها را، آشنایی نیز هست

آه، بگذارید تا دل های ما را بشکنند                    آهِ مظلومی و دستان دعایی نیز هست

کلبه ای خاموش و آهی سرد و دستان تهی         سهم ما از زندگانی بوریایی نیز هست

بال پرواز کبوترهای دل را بسته ایم                      پشت این دیوار ها، در ها، فضایی نیز هست

#ایرج_قبادی

از مجموعه شعر " سرشار از روشنی " سال انتشار ۱۳۸۵

کوچه و پنجره سرگرم تماشا شده اند                  ماه در حال عبور است چرا بی خبری

دیده ی سرخ افق پشت همین قلّه شکفت            کوه سرشار غرور است چرا بی خبری

روی دیوار هیاهوی دو گنجشک بلند                      زندگی شادی و شور است چرا بی خبری

ذهن آئینه مُکّدر نشد از سردی آه                        آه با آینه جور است چرا بی خبری

آب و جارو شده این کوچه ی خاکی از شوق           دل مُهیّای حضور است چرا بی خبری

پشت این شیشه ی شفّاف مرا خوب ببین              چشمم از جنس بلور است چرا بی خبری

نیمی از نیمه ی پرواز فقط طی شده است              راه این مرحله دور است چرا بی خبری

#ایرج_قبادی

از مجموعه شعر " سرشار از روشنی " سال انتشار ۱۳۸۵