هنوز عطرِ تنت هست روی تن پوشم          هنوز رایحهٔ عشق دارد آغوشم

نرفته هُرم نگاهت ز عمق احساسم          نگشته محو طنین صدایت از گوشم

چنان ز سُکرِ لبت در خُمار تا چندی           نه عقل من به تعادل رسید و نه هوشم

مرور می کنم آن لحظهٔ تماشایی              که سروِ قامتِ تو سر نهاد بر دوشم

چه زود بی تو ز من رو گرفت خوشبختی     زمانه با قلمِ قهر کرد مخدوشم

تو نیستی و دلم بیقرارِ آمدنت                   به لرزه آمده آتشفشانِ خاموشم

نه نیست باورِ من ای همه تمنّایم              که کرده ای به همین سادگی فراموشم

#ایرج_قبادی

IrajGhobadi@